Edebi sanatlat

İstiare (Eğretileme): Teşbih sanatının ana öğelerinden sadece kendine benzeyen ya da kendisine benzetilenle yapılan teşbihe denir ve kendisine benzetilenle yapılan açık, kendisine benzeyenle yapılan kapalı istiare olarak adlandırılır. Mecaz (Değişmece): Bir benzetme sonucu gerçek anlamı dışında kullanılan sözcük ya da kelime öbeğidir. Edebiyatı edebiyat yapan iki özellik vardır, dil ( üslup edebi sanatlat ) ve estetik ( güzellik ). İkisi bir edebi sanatlat araya geldiğinde okumaya doyamadığımız eserler ortaya çıkar. Peki, edebi sanatlar nedir? Bir düşünceyi, bir duyguyu düz edebi sanatlat bir anlatım ile dile getirmekle, söz sanatlarını kullanarak dile getirmek arasında farklar vardır ve kişilerde bırakacağı hisler aynı olmaz. Tariz (Tersini Söyleme): Bir kavramın mecaz ya da gerçek anlamı dışında tam tersinin söylenmesidir. Genellikle biriyle alay etme, küçük düşürme amacıyla kullanılır. Teşhis (Kişileştirme): İnsan dışı canlılara ya da cansız varlıklara insan özellikleri verilmesidir. İntak (Konuşturma): İnsan dışındaki varlıkları ve cansız varlıkları konuşturma sanatıdır. İntak sanatının olduğu her yerde teşhis sanatı vardır diyebiliriz. Anlama Dayalı Sanatlar. İham; Bir kelimeye ait iki ya da daha fazla anlamın bir mısra veya beyit içerisinde bütün anlamlarını kastederek kullanmaktır. Tevriye (İki Anlamlılık); Nükte yapılmak amacıyla iki anlamı bulunan bir sözcükte, uzak anlamının kullanılmasıdır. İstihdam: Bir sözcüğün ya da deyimin gerçek ve mecaz anlamlarının tümünü kastederek, işaret ettiği anlamları ayrı ayrı kullanmadır. Bölüm sanatlat - SEZON FİNALİ.