Dünyanın en güzel şiirleri

Dünyanın en iyi dünyanın en güzel şiirleri şiirleri. Pelteleşmiş beyninizde kirden parlayan bir kanepede yan gelip yatan semiz bir uşak gibi. hayal kuran düşüncenizi, kanlı bir yürek parçasıyla tedirgin edeceğim, dalga geçeceğim, geberesiye küstah ve zehir dilli. Tek bir ak saç yok ruhumda, yaşlılığın çıtkırıldımlığı yok onda! Dünyayı bozguna uğratarak sesimin gücüyle yürüyorum – yakışıklı, yirmi iki yaşında. Çıtkırıldımlar! Kemana yatırırsınız aşkı siz. Kabalar, onu trampete yükler. Fakat, tersyüz edebilir misiniz, kendinizi benim gibi, Öyle ki, dudaklar kalsın ortada, salt dudaklar! Çık da gel konuk odasından gel de bir adam tanı, kibirli, patiskadan ve melek soylu memur karısı. Sen ki dudaklar çevirirsin aynı kayıtsızlıkla, bir aşçı kadın nasıl çevirirse yemek kitabının sayfalarını… İster misiniz ten kudurtsun beni, – ve gök gibi, renk değiştirerek ansızın – ister misiniz öylesine yumuşayım, sevecen olayım ki öylesine hani, erkek değil de, pantolonlu bir bulut desinler bu! İnanmıyorum çiçekli Nice diye bir yerin var olduğuna! Benimle göklere çıkarılacaktır yeniden hastane gibi bayatlamış erkekler, ve atasözleri gibi yıpranmış kadınlar da. Haberin dünyanın en güzel şiirleri Devamı. VLADİMİR MAYAKOVSKİ. GÜZ ÇİÇEKLERİNDEN NAZIMA BİR ÇELENK. Niçin öldün Nazım? Ne yaparız şimdi biz Şarkılarından yoksun? Nerde buluruz başka bir pınar ki Orda bizi karşıladığın gülümseme olsun? Seninki gibi ateşle su karışık Acıyla sevinç dolu Gerçeğe çağıran bakışı nerde Bulalım? Kardeşim, Öyle yeni duygular, düşünceler yarattın ki Bende, Denizden esen acı rüzgâr Kapacak olsa bunları Bulut gibi, yaprak gibi sürüklenir Yaşarken seçtiğin Ve ölümünden sonra sana barınak olan Oraya, uzak toprağa düşerler. Al sana bir demet Şili kasımpatıları Al güney denizleri üstündeki ayın soğuk parlaklığını, Halkların savaşını, kendi dövüşümü Ve yurdumun kederli davullarının boğuk Gürültüsünü Kardeşim benim, dünyada nasıl yalnızım sensiz, Çiçek açmış kiraz ağacının altınına benzeyen Yüzüne hasret, Benim için ekmek olan, susuzluğumu gideren, kanıma Güç veren Dostluğundan yoksun. Hapisten çıktığında karşılaşmıştık seninle, Zorbalık ve acı kuyusu gibi loş hapisten, Zulmün izlerini görmüştüm ellerinde, Kinin oklarını aramıştım gözlerinde, Ama parlak bir yüreğin vardı, Yara ve ışık dolu bir yürek. E-Devlet şifreniz ile şiirleri doğrulama yapıldıktan sonra sistemimize yönlendirileceksiniz.