Kürt bedo

nee sen misin bunu diyen, ellerime sopa yedim, bakmadan imzaladım. o an idam fermanı olsa imzalarsın”. röportajın finali epey vurucu. dünyadaki babalar mı daha güçlü bizimkiler mi sorusuna idris aga şöyle cevap veriyor: ”onlar devlet gibi. ” kendi ifadesine göre on kere idamla yargılanmış, her ”büyük ve namuslu baba” gibi o da, ”kadın ve uyuşturucu ticaretini ahlaksızca bulduğu için yapmadığını” kürt bedo söylemiş. çünkü merhametli insanlarız biz. [politik tespitimle bu bahsi tümden magazinden kurtarayım: 80'lerin sonu henüz türkiyelilik, üst kimlik, kürt realitesi tartışılmadığından olsa gerek, kürt idris, kendilerinden türkler diye bahsediyor / itaatsiz]” onlar gözünü kırpmadan adam öldürüyor, biz o kadar gaddar olamayız.” cenazesi tıpkı dündar kılıç'ın ne bieyim inci baba'nın cenazesi gibi, mafyanın, ”sanat” dünyasının, politikacıların toplanma yeri gibiydi. herkes oradaydı herkes. 1990'larda adını duyurmaya başlayan mafyöz bi insandı kendileri. kendisi, yeraltı kariyerine, hazine arazilerini parselleyip satmadan, çek senet tahsilatına, adam yaralama, kaçırma tehdit, hatta hatta ulusrarası civaoksit kaçakçılığı gibi 'pek çok ayrı uzmanlık dalı'nı sığdırmayı başarmıştı. 80'lerde body guardlık yada o yılların değimiyle bar fedailiği yaparak başlayan, idris özbir davaları devam ederken 2002 yılında akciğer kanseri nedeniyle hayatını kaybetti. Bedo 1.