Abd ara seçim sonuçları

Bu sebeple Cürcânî’den sonra Arap belâgatında duraklama devri başlamıştır. Bu eserden etkilenen Sekkâkî, Miftâḥu’l-ʿulûm ’unun belâgata ayırdığı üçüncü bölümünde belâgat ilimlerini ilk defa meânî, beyân ve muhassinât olarak üçe ayırmıştır. Sekkâkî, meânî terimini ortaya koymada Sîrâfî’nin meâni’n-nahv tabirinden esinlenmiş olmalıdır. Nitekim Miftâḥu’l-ʿulûm ’unun nahiv bölümünden sonra bu ilmin belâgata olan uzantısı şeklinde meânî ilmine yer vermesi bu kanaati teyit etmektedir. Sekkâkî’den önce Zemahşerî, Râzî ve Mutarrizî de meânî ve beyân ilimleri tabirini kullanmış olmakla birlikte tanım ve açıklamaya yer vermemişlerdir. Hatta Ebû Mansûr es-Seâlibî’nin el-Ferâʾid ve’l-ḳalâʾid adlı risâlesinde ayrı bir ilim olarak ilk defa ele alınmış, meânî ve beyân ilimleriyle bu ikisini kapsayacak şekilde belâgatı tanımlamış olduğundan da söz edilmiştir (Hacımüftüoğlu, sy. 11 [1993], s. 268-298). Modern çağda gelişimini tamamlamış olan sosyoloji ve psikoloji disiplinlerinin verileri ışığında meânî ilmine psikososyal yaklaşımlarla bazı filolojik ve stilistik yorumlar getiren günümüz eserlerinden bazıları şunlardır: Tâmir Sellûm, ʿİlmü’l-meʿânî: Ḳırâʾe s̱âniye li’t-teşkîli’n-naḥvî (Humus 1996); Mecîd Abdülhamîd Nâcî, el-Üsüsü’n-nefsiyye li-esâlîbi’l-belâġati’l-ʿArabiyye: ʿİlmü’l-meʿânî (Beyrut 1404/1984); Tâlib Muhammed İsmâil ez-Zevbeî, ʿİlmü’l-meʿânî beyne belâġati’l-ḳudemâʾ ve üslûbiyyeti’l-muḥdes̱în (Bingazi 1997); Abdülazîz Atîk, ʿİlmü’l-meʿânî (Beyrut 1985); Fazl Hasan Abbas, el-Belâġa: Fünûnühâ ve efnânühâ: I. ʿİlmü’l-meʿânî (Amman 1987); Abdülfettâh Besyûnî, ʿİlmü’l-meʿânî (I-II, Kahire 1408/1987); Abdülfettâh Osman, Fî ʿilmi’l-meʿânî (Kahire 1990-1991); Hasan el-Bündârî, Fi’l-belâġati’l-ʿArabiyye: ʿİlmü’l-meʿânî (Kahire 1990); Hamza Dervîş Zağlûl, Fî ʿilmi’l-meʿânî (Kahire 1981). İbn Fâris, eṣ-Ṣâḥibî (nşr. Mustafa eş-Şüveymî), Beyrut 1382/1963, s. 5- Rounders - ara Tutku Ag?.